Hoe kan het toch dat alles een dingetje wordt bij onze Benjamin? Oké, een retorische vraag, ik weet wel waarom. Maar ergens hou ik toch steeds hoop dat zijn brein het ooit genoeg vindt en stopt met één onderwerp centraal zetten en daar dagenlang in blijven hangen. Wat zeg ik? Wékenlang! Of jarenlang!
Nieuwe dingetjes
Sommige dingetjes zijn er namelijk al jaren. Ze steken af en toe de kop op en luwen dan weer naar de achtergrond. Pokémon is er zo een. De app van Pokémon Go is aan het begin van de vakantie weer gedownload, wat resulteert in dwangmatige wandelingen naar de Chinees om de hoek waar een gym gevestigd zit. Sowieso is de zomervakantie altijd het moment van nieuwe dingetjes. In 2017 hadden we knuffels en Vaiana-spullen. Getriggerd door onze dagen in Euro Disney heeft het brein zes weken lang in de pluche knuffelstand gestaan (ik heb er pas 5!) en kon meneer niet slapen zonder het deuntje uit zijn Vaiana-ketting die overal mee naar toe moest.
Zeep
Het jaar daarna waren het overduidelijk zeepjes en zwaarden. In een schattig Frans dorpje ontdekten we een snoezig zeepwinkeltje en binnen drie tellen zag ik het gebeuren: zeeptekens in zijn ogen, handen in het schuim en daar gingen we! Zeep it is! Alle geuren, alle smaken, alle soorten, het werd opgeslagen in het brein en moest verzameld worden. Daar kwam na een week nog zelf zeep maken bij, want als ik het niet kan kopen dan maak ik het wel zelf. Mijn hart maakte een sprongetje toen Google mij vertelde dat er 4 kilometer verderop een Action zat, al hebben 30 flessen douchegel, maizena en meel zijn drang naar zeep maken niet kunnen blussen. En alsof hij dacht dat hij bij de letter Z moest blijven, kwam er dat jaar nog een thema bij: de zwaarden! Onze reis begon weer in Euro Disney, waar deze keer de knuffels voorbij werden gelopen, maar een Pirates of the Caribbean-zwaard zijn aandacht trok. Stop daar nog een Starwars-winkel vol lightsabers bij en je hebt een nieuw dingetje.
Donkere huidskleur
En waren het vorig jaar de stenen (want Oostenrijk, dus veel paadjes met stenen en een opa en oma met verzameldrang), dit jaar zijn we op een heel ander dingetje aangekomen. Ik vrees getriggerd door de Black Matters-beweging en onze gesprekken daarover aan de keukentafel, is het nieuwste ding dat zijn brein heeft bedacht een donkere huidskleur te willen hebben. En daar past natuurlijk geen rood haar bij, dus het haar moet geverfd worden in een zachte donkerbruine. Kort geknipt, tot boven de oren en niet halflang met krullen. En als dat niet mag, dan wil hij blauw haar. Want blauw is zijn lievelingskleur.
Gesprekken
Dus dit jaar vullen we onze vakantie met gesprekken over goed zijn zoals je bent en het hebben van eigenwaarde. Tegen beter weten in, want eigenlijk staan de dingetjes helemaal los van zijn gevoel bij iets. Hij wil niet écht een andere huidskleur, het is zijn hoofd dat met hem solt! En dat vertellen we hem steeds vaker. Kijk Benjamin, dit is wat er gebeurt! Jij ziet iets of hoort iets en het wordt een dingetje. Niet omdat je het echt zelf wil, maar omdat je brein nu eenmaal zo werkt. Het houdt je voor de gek en probeert je geld af te troggelen, maar daar trappen we mooi niet in samen. Fight the brain!
We hebben nog een lange weg te gaan, denk ik zo… Al lukt het ons wel steeds beter om de dingen te herkennen. Want zoals Benjamin vanochtend nog zei, na de bezorging van ons broodrooster gisteravond: “Mag ik voor mijn ontbijt mijn boterhammen roosteren? En vanmiddag ook? En eten we vanavond brood? Brood is net zo belangrijk als groente toch mama“? En ik keek hem aan, zuchtte een keer, waarop hij zei: “Ik beloof dat ik er geen dingetje van maak”!
Over Anika (1979):
Anika Verschuur woont in Brabant met man en 2 kinderen. En met Tourette, want Tourette is zo sterk aanwezig in hun gezin dat het inmiddels bij de familie hoort. Daarom besloot Anika er maar eens over te gaan schrijven. Iets wat zo veelvuldig in je leven aanwezig is kun je beter maar omarmen. En met 2 kinderen met Tourette, een man met OCD en ADHD en zelf Tourette valt er genoeg te vertellen over huize Verschuur. Op het hobbylijstje staan naast het schrijven van blogs ook nog het schrijven van gedichten, creatief bezig zijn en lezen. Alhoewel de meeste hobby’s het toch vaak verliezen van ‘Netflixen’, dus dat is misschien wel haar lievelingsbezigheid. Als rasechte pessimist en kundig piekeraar houdt ze je graag op de hoogte van haar roerige leven.