De ergotherapeut heeft mij een paar aanwijzingen gegeven om mijn appartement prikkelarm te maken. Zelf had ik helemaal geen last van de prikkels in mijn huis, ik had het daar prima naar mijn zin. Pas door spullen met strepen, patronen en bloemen uit zicht te zetten, kreeg ik in de gaten dat het een opluchting was en dat ik rustiger werd in mijn hoofd. De enige manier om het zelf te ervaren, is in je eigen huis een wand prikkelarm te maken, en er een tijdje naar te kijken, om te onderzoeken of dat gezondheidswinst geeft. Van prikkels wordt je onrustig, maar ook gelukkig. Je huis hoeft daarom geen kale saaie isoleercel te worden, het is zoeken naar een betere balans. Zelf ben ik al een tijd erg moe en aan het dokteren, dat heeft natuurlijk invloed op het gunstige effect.
Gordijnen
Waar begin je? Ik heb de effen gordijnen maar eens dicht gedaan, voor het eerst in jaren. En daarna zette ik een groot schilderij met rode papavers op de gang, en dat was gewoon een opluchting. Ik vind het heel erg leuk om mijn huis te veranderen en te verbeteren, dus ging ik op zoek naar meer van die praktische oplossingen. Er was nu een goede reden om zelfs wat nieuwe spullen te kopen, bijvoorbeeld een effen douchegordijn ter vervanging van een gestreepte. Bij de kringloopwinkel kocht ik een oude kist om mijn boeken in te bewaren, de ruggen staan nu niet meer te prikkelen in de boekenkast. Ik heb veel kamerplanten weg gedaan en weg gegeven.
Rustig
In mijn woonkamer heb ik twee stoelen zo neergezet dat ik vanaf die plek naar de effen gordijnen kijk, dat zijn mijn plekken om rustig te worden. Achter deze stoel in de zithoek, staat mijn kast met leuke spullen, zo heb ik er zelf geen hinder van Er is een rustige plek aan de eetkamertafel, daar staat ook mijn laptop. Alleen bij hersenletsel zijn de prikkels een vast gegeven, in andere gevallen kan prikkelgevoeligheid erg wisselen, afhankelijk van stress, vermoeidheid, hormonen of een onrustige omgeving. Als ik goed ben uitgerust, dan zal ik vanzelf weer gaan zitten op de anderen stoelen waar ik meer prikkels krijg. En mocht het me weer te veel worden, dan zoek ik weer mijn rustige plekken op.
Zwakke plek
Een grote boekenkast heb ik zo neergezet dat ik niet meer op het rommelige aanrecht kan kijken vanuit de zithoek. De keuken is mijn zwakke plek, daar vecht ik dagelijks tegen de chaos en ik moet vaak een plekje vrij maken om groente te kunnen snijden. Dat komt maar een beetje door de ADHD trekken van Tourette, en veel meer door een functiestoornis, waardoor mijn armen en benen het niet goed doen. Gezond koken is slopend, en met de afwas heb ik de moed vaak al opgegeven. De keuken prikkelarm maken, gaf me rust en meer energie voor de afwas, maar het blijft wel een struikelpunt. Ik heb veel zaken weg gedaan uit de keuken die ik niet gebruikte. Leuke bekers met patronen, heb ik opgeslagen voor betere tijden of voor leuke afspraken.
Ergotherapie helpt je om in het dagelijkse leven met je beperkingen om te gaan.
Ik krijg nu de behandeling met het asitt-protocol voor volwassenen met problemen met de sensorische integratie. Dat gaat over meer dan je huis prikkelarm maken: inzicht, hulpmiddelen, ontspanning, leren leven met je beperkingen, over straat lopen en naar de winkel gaan. Meer informatie, met een lijst van gespecialiseerde ergotherapeuten, staat op: www.asitt.nl.
Over Annette (1973):
Annette was 26 toen ze de Tourette-diagnose kreeg, maar de tics waren er al toen ze 8 was. Ze is afgestudeerd aan de Landbouwuniversiteit Wageningen, door arbeidsongeschiktheid doet ze vrijwilligerswerk. Vorig jaar kreeg ze meer last van tics na een eliminatiedieet bij een voedselintolerantie. Twintig jaar na de diagnose maakt ze daarom gebruik van nieuwere inzichten en behandelingen.