Deze keer wil ik jullie heel graag even meenemen in onze zoektocht naar prikkels. Of eigenlijk overprikkeling. Wat bedoelen ze met overprikkeling? Hoe kunnen we dit voor zijn? En vooral: waarom onze zoektocht? Tegenwoordig hoor je het woord overprikkeling steeds vaker. Het lijkt haast wel een modewoord. Als je het mij vraagt, komt het mede omdat we van onszelf zoveel moeten. Zelf ben ik gevoelig voor drukte en onrust en door de jaren heen weet ik hier goed mee om te gaan.
Structuur
We merkten al snel bij Floortje dat te veel op de planning of te drukke plekken niet werkten. Ze was een ‘huil’baby te noemen, dus gingen we thuis steeds vaker naar de ‘ouderwetse’ 3R-en luisteren: Rust, Ritme en Regelmaat. Er kwam al snel een planbord om zo de structuur zichtbaar te hebben. Niet te veel met tijden, want soms loopt een dag nu eenmaal anders dan gepland. Op het laatste moment iets schrappen? Of iets verschuiven? Dat kan nog wel eens lastig worden, kwamen we achter. Hoe ouder ze werd, hoe makkelijker alles ging. Tot zover dacht ik dat ik wist wat prikkels waren en hoe er mee om te gaan.
Lastiger
Hoe ouder ze wordt, hoe lastiger het vol te houden is. De dagen wisselen wel eens, en ook op school lopen de dingen vaak anders en dan hebben we het alleen nog maar over de prikkels qua ritme en regelmaat. We komen er achter dat ze steeds vaker even ‘uit’ staat. Met ‘uit’ staan, bedoel ik echt even in haar eigen wereldje. Ze is steeds vaker neerslachtig, vaak moe en heeft eigenlijk altijd hoofdpijn. Waar komt dit vandaan? School is inmiddels ingeruild voor de zorgboerderij, omdat de druk er af moest. En dan nog zijn er periodes die zwaar zijn voor haar. Bijvoorbeeld rond haar verjaardag. Een dag later ook nog eens Koningsdag, dus die week is voor haar al voller dan vol. Uit voorzorg is ze hier al ver van te voren druk mee in haar hoofd. De dag beleven en herbeleven zodat alles perfect verloopt. De dagen voor de grote dag gebruikt ze haar dwang. Hiermee probeert ze de rust in haar hoofd te houden. Daarna staat haar hoofd op springen, haar tics knallen eruit en om alles te verzachten en of te vergeten is daar de veilig voelende dwang. Deze keer had ze zoveel tics in haar schouder dat de fysio schrok van de overbelasting. Waar ik dacht best wat te weten van prikkels, komen we er achter dat er veel meer soorten prikkels zijn. We besluiten een week bij te houden hoe ze zich voelt en wanneer ze ‘uit’ gaat. Wanneer is haar emmer vol?
Planning
Zo merken we dat ze goed gaat op een planning. Gaat het toch anders? Loopt de emmer snel vol. Ook geluiden spelen een rol (muziek, geroezemoes, maar ook etende mensen of vliegtuigen). Plekken waar veel mensen zijn, maar ook geuren. Kortom een ‘gewone’ dag op de boerderij is heel intensief voor haar. Vandaar dat ze elke dag hoofdpijn heeft en veel last van haar tics. Laat staan je verjaardag vieren of als onverwacht buren aan komen waaien. Veel prikkels komen ongepland je dag binnen vallen, helaas. Daar kunnen we niks aan doen. Waar we kunnen plannen, plannen we.
Emmer legen
En hoe kunnen we tussendoor die emmer eens legen? Onze zoektocht loopt nog steeds. Maar we weten wel dat ze graag muziek luistert. Bij drukke momenten lekker die koptelefoon op. Lezen? Doet deze boekenworm maar al te graag. Dus na een drukke dag even lezen of tussendoor een momentje verdwijnen in een boek. Buiten zijn, is ook fijn. De natuur in en lekker om je heen kijken en genieten van de rust. Zo langzaam aan leert ze zichzelf steeds beter kennen. Onze zoektocht naar prikkels en overprikkeling is een pittige. Maar wel een belangrijke. Als je eenmaal weet welke prikkels je lastig vindt, hoe je ermee om kunt gaan en vooral wat je weer rustig maakt: dan houd je je emmertje op een mooi niveau. Deze helpt je Tourette iets rustiger te houden. Dat hopen wij tenminste, want ook wij zijn nog druk aan het zoeken.
Over Brenda (1982):
De Noord-Hollandse Brenda woont samen met haar man en twee dochters Floortje en Maud, en dan is er ook nog hun lieve golden retriever Guus.
Zelf heeft Brenda OCD en dochter Floortje heeft nu alweer een aantal jaren de diagnose Gilles de la Tourette, angst en OCD. De zoektocht naar informatie, de ups en downs en alles wat ze verder nog meemaakt in haar gezin, zijn de redenen dat ze blogt voor Stichting Gilles de la Tourette. Als een soort dagboek voor haarzelf én zeker ook als herkenning voor andere gezinnen.