Ik zet mij in voor meer begrip voor Tourette
Wat is er de afgelopen tijd veel gebeurd! Niet alleen heb ik de diagnose Tourette gekregen, maar ook heb ik mij ingezet voor meer begrip rondom Tourette. Dat deed ik al op TikTok en nu ook bij Stichting Gilles de la Tourette.
Van eerste tic tot diagnose
Mijn tics begonnen toen ik twaalf jaar oud was. Mijn tics waren totaal niet zichtbaar, maar zelf had ik de tics natuurlijk wel door. Toen ik bij een psycholoog liep vroeg ik haar of zij wist wat het eventueel kon zijn. Ik had toen geen idee wat tics waren. Toen mijn psycholoog het uitlegde, viel het al snel op zijn plaats.
Later werden de tics steeds meer zichtbaar. Ik schaamde mij ervoor. Na een gesprek met school, was ik de laatste weken van het schooljaar thuisgebleven. De tics waren zo heftig dat ik niet veel energie had voor andere dingen. Na het een tijdje te overwegen ben ik toen uiteindelijk toch aan de medicatie begonnen. De medicatie sloeg na een paar weken aan: Mijn tics werden minder. Ik ervaarde eindelijk wat meer rust. Ik kreeg de diagnose Tourette toen ik voor een andere stoornis in behandeling werd genomen. De diagnose gaf mij veel duidelijkheid. Ik kon de tics eindelijk een naam geven.
TikTok
In de periode dat ik mij schaamde voor mijn tics, kwam er ook veel moois uit voort. Ik begon TikToks te maken, waar mijn tics al snel bij andere mensen opvielen. Zij hadden veel vragen over wat ik nou precies deed (de tics) en ik beantwoordde die vragen. Ook mijn klasgenoten begonnen mij te volgen. Dit gaf mij weer meer rust dat ik niet alles opnieuw moest uitleggen.
De TikToks vielen meer in de smaak dan ik had gedacht. In de afgelopen tijd heb ik tienduizend volgers gekregen. Ook heb ik mensen leren kennen die ook tics of Tourette hebben. Het was voor mij even schrikken dat zoveel mensen geïnteresseerd zijn in tics en Tourette. Het is voor mij iets heel moois dat ik andere mensen meer kan leren over Tourette. Ook heb ik mede dankzij TikTok steeds minder schaamte voor mijn tics. Ik heb geleerd de tics minder in te houden. Dat is voor mij iets heel moois.
Begrip
Doordat ik mijn kennis deel met anderen kunnen tics en Tourette door anderen makkelijker herkend worden. Hoe beter iemand Tourette herkent, hoe beter iemand er rekening mee kan houden. Ik hoop dat meer mensen dit op eigen initiatief gaan doen. Of zelfs nog beter: Zich aansluiten bij Stichting Gilles de la Tourette.
Over Isabel (2006):
Isabel woont in Flevoland en zet zich in voor herkenning en begrip. Zij is Touretter en op dit moment middelbare scholier, vindt schrijven ontzettend leuk om te doen. Isabel woont samen met haar vader, moeder en oudere zus. Ondanks de moeilijke momenten die Tourette met zich mee kan brengen, leert Isabel steeds meer dat zij zich niet hoeft te schamen voor haar tics.